wady postawy

Lordoza

Etymologii słowa „lordoza” należy doszukiwać się w języku greckim, a ściślej rzecz ujmując, w przymiotniku: lordos, oznaczającym dosłownie: zgięty. Termin ten odnosi się do kręgosłupa, określając jego naturalną krzywiznę. Lordoza jest zatem naturalnym zgięciem kręgosłupa ku przodowi w płaszczyźnie strzałkowej. Kręgosłup dorosłego człowieka powinien tworzyć trzy krzywizny: lordozę szyjną, kyfozę piersiową oraz lordozę lędźwiową. Dzięki tym trzem, wspólnym krzywiznom kręgosłupa, człowiek może utrzymywać prawidłową postawę ciała oraz znosić duże obciążenia. Krzywizny kręgosłupa powstają w wyniku działania sił grawitacji na ciało ludzkie. Zaczęły zatem powstawać wraz z przyjmowaniem przez człowieka pozycji pionowej. Prawidłowa lordoza szyjna powinna mieć kąt od 20 do 40 stopni, a kąt lordozy lędźwiowej powinien wynosić od 30 do 50 stopni. Lordoza oznacza zatem stan normalny, pod warunkiem, że wygięcie kręgosłupa w którymś z odcinków nie jest ani zbyt duże, ani też zbyt małe. W momencie, kiedy kąt lordozy szyjnej, bądź lędźwiowej jest mniejszy, mowa o spłyceniu lub zniesieniu lordozy, a gdy jest on większy, mamy do czynienia z nasileniem lordozy. Są to zaburzenia patologiczne, wywołujące poważne konsekwencje, zarówno dla właściwej postawy ciała, jak i dla sprawności aparatu ruchu.

Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)


Musisz mieć włączone javascript, aby wyświetlać komentarze.