Ćwiczenia korekcyjne dla dzieci ze zniesioną lordozą lędźwiową
Spłycenie naturalnych krzywizn kręgosłupa jest zjawiskiem bardzo niekorzystnym, o czym mowa była powyżej. Po pierwsze zmniejsza się wówczas jego funkcja amortyzacyjna, a poszczególne elementy zaczynają być zbyt przeciążone, co prowadzi do poważnych zmian zwyrodnieniowych. W przypadku zniesionej lordozy lędźwiowej konieczne jest ograniczenie do minimum pozycji siedzącej oraz zrezygnowanie z krzeseł, które mają uniesioną część przednią siedziska. Osoby ze spłyconą lordozą lędźwiową powinny mieć krzesło z wymodelowanym podparciem odcinka lędźwiowego. Chodzi o to, aby móc siedzieć na nim głęboko i mocno opierać lędźwie, które są w takiej pozycji wyprostowane. Wybierając biuro dla dziecka, należy postawić przede wszystkim na wysoki blat. Wskazane jest także częściowe odrabianie lekcji w pozycji leżącej. Starsze dziewczęta powinny od czasu do czasu nosić wyższe obcasy. Zaproponowane poniżej ćwiczenia należy wykonywać systematycznie, najlepiej codziennie i bardzo dokładnie.
Pierwsze ćwiczenie polega na leżeniu przodem na podłodze ze stopami opartymi nieco wyżej (można w tym celu użyć niskiego stołka). W trakcie leżenia należy wykonać pogłębiony wdech rozszerzając przy tym tylne międzyżebrza. Najlepiej, aby ćwiczenie to kontrolował rodzic, sprawdzając efektywność wdechu dziecka. Ćwiczenie to należy wykonać trzy razy.
Drugie ćwiczenie polega na staniu na jednej nodze z ramionami w górze oraz rozpoczęciu marszu z wysokim unoszeniem kolan wraz z tak zwanymi „obciągniętymi” stopami. Podczas marszu należy równocześnie przenosić ramiona bokiem w przód. Ćwiczenie to wykonuje się przez jedną minutę.
Kolejnym ćwiczeniem jest siad klęczny wraz ze splecionymi za głową dłońmi. Po chwili należy wykonać mały opad tułowia w tył z wygięciem w odcinku lędźwiowym, a następnie skłony w bok, naprzemiennie w lewo i w prawo. Ćwiczenie należy wykonywać przez około minutę. Zamienną formą tego ćwiczenia jest klęk z dłońmi splecionymi za głową oraz mały opad tułowia w tył z wygięciem w odcinku lędźwiowym, bez skłonów bocznych. Ćwiczenie to należy powtórzyć sześć razy.
Kolejnym ćwiczeniem jest leżenie przodem na podłodze wraz z unoszeniem biodra przy jednoczesnym zlordozowaniu odcinka lędźwiowego. W trakcie wykonywania tej czynności należy pozostawić kończyny dolne na podłodze. Ćwiczenie wykonuje się sześć razy.
Następne ćwiczenie to klęk podparty z zachowaniem krzywizny piersiowej i wykonaniem wznosu głowy do góry. Następnie należy wykonać zlordozowanie odcinka lędźwiowego. Ćwiczenie to należy powtórzyć sześć razy.
Inne ćwiczenie polega na staniu w opadzie na wprost stołu z dłońmi opartymi na blacie. Zadaniem rodzica jest rytmiczne uciskanie na odcinek lędźwiowy dziecka. Ćwiczenie to wykonuje się dziesięć razy. Zamiennikiem może być stanie z opieraniem się tyłem o ścianę. Następnie należy pochylić miednicę do przodu przy jednoczesnym zlordozowaniu odcinka lędźwiowego. To samo ćwiczenie należy wykonać bez płaszczyzny kontrolnej ściany, a następnie podczas marszu. Ćwiczenie wykonuje się przez jedną minutę.
Ostatnim zaproponowanym ćwiczeniem jest siad na podwyższeniu przy ścianie. Należy pochylić miednicę do przodu wraz z równoczesnym zlordozowaniem odcinka lędźwiowego i utrzymaniem korekcji. Ćwiczenie należy powtórzyć sześć razy.
Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)