Krzywizny kręgosłupa
Noworodek, zaraz po urodzeniu, posiada kręgosłup w kształcie pojedynczej kyfozy, która przebiega przez całą długość kręgosłupa. W miarę upływu czasu i prawidłowego rozwoju dziecka, zaczynają się wytwarzać wszystkie krzywizny. Mniej więcej w 3-4 miesiącu życia dziecka, wraz z jego próbami podnoszenia główki, wytwarza się lordoza szyjna. Około 9-12 miesiąca życia pojawia się z kolei lordoza lędźwiowa, w wyniku przyjmowania pozycji pionowej. Kręgosłup 12-14-miesięcznego dziecka ma już charakterystycznie wykształcony, esowaty kręgosłup – z lordozą szyjną, kyfozą piersiową oraz lordozą lędźwiową. Należy jednak zaznaczyć, że krzywizny te nie są jeszcze do końca ukształtowane i stałe. Dziecko w tym wieku nie ma na tyle mocnych mięśni stabilizujących postawę, co niekiedy skutkuje tym, że przez pierwsze siedem lat jego życia może wystąpić pogłębiona lordoza lędźwiowa, objawiająca się „wystającym brzuszkiem”. Dopiero około siódmego roku życia dziecka można stwierdzić typ jego postawy. To, czy jest on właściwy, można jednak stwierdzić i ustalić zdecydowanie później – około osiemnastego roku życia. W okresie procesu dojrzewania człowieka zauważyć można pogłębienie kifozy piersiowej i związane z tym zaburzenia w prawidłowej postawie ciała. Mowa wówczas o tak zwanej kifozie młodzieńczej, która mimo zauważalnych zmian, jest stanem przejściowym, uznawanym za normę dla tego okresu życia.
Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)